Uit de praktijk:
Een onverwachte tennisarm
Veel boogschieters dragen armbescherming. Niet gek als je bedenkt dat de pees van de boog iedere keer met volle kracht op de arm terug slaat. Even onachtzaam en je hebt een blauwe arm. Maar een tennisarm…?!
Oude bekenden
“Ik kende Marcel al van een aantal jaar geleden”. “Hij is productiemedewerker bij VDL. Werkt in de productielijn en maakt vaak dezelfde, repeterende bewegingen (RSI) met zijn arm. Twee jaar geleden klopte hij bij me aan met flinke klachten aan zijn rechterarm. Hij was al naar een fysiotherapeut geweest, maar die wees hem door naar mij omdat hij dacht dat ik Marcel sneller van zijn klachten af kon helpen. Begrijpelijk, want het bleek duidelijk een tennisarm en daar kan de gemiddelde fysiotherapeut niet zoveel mee. Ik heb hem toen behandeld en na drie behandelingen waren de klachten weg. Marcel blij, ik blij.
Boogschietarm?
Ik was een beetje verbaasd toen Marcel mij pas geleden weer belde. Het komt bijna nooit voor dat een genezen tennisarm terugkeert. Echt hoogst zelden. Marcel vertelde me dat hij last kreeg bij het boogschieten, aan zijn linkerarm deze keer. Zijn vrienden van de vereniging dolden hem een beetje, zeiden dat hij niet moest zeuren over zo’n kleinigheid, maar Marcel vermoedde dat er meer aan de hand was. Hij had ten slotte al eerder een tennisarm gehad en wist hoe dat voelde. Hij vroeg of hij langs mocht komen en binnen een week zat hij bij mij in de praktijk.
Schietoog
Ik vroeg me af hoe het kon dat Marcel last had van zijn linkerarm, terwijl hij rechtshandig is. Wat blijkt nou? Hij schiet met zijn linkerarm, omdat zijn linkeroog zijn schietoog is. Dat oog kijkt recht vooruit en wordt gecorrigeerd door het andere oog. Marcel was flink aan het oefenen geslagen voor de clubkampioenschappen, maar was bang dit nu te moeten laten schieten. Ik onderzocht zijn arm en er bleek inderdaad sprake te zijn van een tennisarm. Een type 4 tennisarm om precies te zijn, waarbij de aanhechting van de pees op het bot is beschadigd.
Snel genezen
We zijn meteen begonnen met de eerste behandeling. Daarna volgden behandeling nummer twee en drie en ondertussen deed Marcel thuis zijn oefeningen die hij nog van de vorige keer kende. En net als die vorige keer met zijn rechterarm, was hij binnen enkele weken van zijn blessure af. Wat dat clubkampioenschap betreft … tja, hij schoot belabberd. Maar aan zijn arm lag het in ieder geval niet!
Speak Your Mind